22. november 2018
Wanneer ik uren later midden in de nacht mij op het strand bevind, realiseer ik mij de ironie van mijn wens. Ik had immers ook niet voor liefde voor mijzelf gewenst, maar voor liefde in het algemeen. En ondanks dat mijn eigen hart voor die paar seconden enorm verscheurd voelde in net zulke kleine stukjes als het zand in mijn handen, wist ik dat iemand anders die avond wel liefde had gevonden. Door mijn tranen heen verschijnt een minuscuul glimlachje. “Je wordt bedankt, mysterieuze boom.”